الگوی کارآفرینی اجتماعی در سامان‌دهی کودکان خیابانی

یکی از اقدام‌های اثرگذار برای رفع معضلات اجتماعی و از جمله کودکان خیابانی، به‌کارگیری فعالیت‌های کارآفرینانه‌ی اجتماعی در جامعه است. برای این‌که بتوان زمینه‌ی کارآفرینی اجتماعی را در جامعه ایجاد کرد و سپس بر مبنای آن به حل این معضل اجتماعی پرداخت، نیاز به الگویی در این زمینه در کشور است. از این‌رو هدف این پژوهش که با روش تحقیق کیفی، نظریه‌ی مبنایی یا نظریه‌ی برخاسته از داده‌ها (GT) انجام شده است، تدوین الگوی کارآفرینی اجتماعی برای سامان‌دهی کودکان خیابانی در ایران می‌باشد. به این منظور با 22 نفر از اطلاع‌رسانان کلیدی مصاحبه اکتشافی انجام شد. نمونه‌گیری هدفمند و بر مبنای "اشباع‌نظری" بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها براساس کدگزاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. در مجموع از مصاحبه‌ها 552 گزاره‌ی مفهومی اولیه در مرحله‌ی کدگزاری باز و 114 گزاره‌ی مقوله‌ای در مرحله‌ی کدگزاری محوری، به‌دست آمد و در نهایت در مرحله‌ی کدگزاری انتخابی، قضایایی که روابط تعمیم‌یافته میان مقولات را منعکس می‌کنند، وضوح کافی پیدا کردند و الگوی GT نمایان شد. بر اساس الگو، پدیده‌ی اصلی؛ مسئولیت گمشده در قبال کودکان خیابانی است.